Dobry horror to taki, który nie tylko potrafi przestraszyć, ale przede wszystkim potrafiący utrzymać widza w napięciu. Recenzje horrorów to odpowiedź na pytanie czy dany film został zrobiony z pomysłem oraz czy twórcom nie zabrakło weny, zarówno podczas pisania scenariusza jak i kręcenia scen.
Sara Price (Natalie Dormer) udaje się do Japonii by odnaleźć swoją bliźniaczkę Jess, która zaginęła w tzw. lesie samobójców czyli w Aokigahara w pobliżu góry Fuji. Noc przed wejściem do lasu Sara poznaje tajemniczego Aidena (Taylor Kinney), który podaje się za australijskiego dziennikarza i oferuje swoją pomoc w poszukiwaniach. W wyprawie do lasu parze towarzyszy także japoński przewodnik o imieniu Michi. To w zasadzie wszystko co można napisać o zarysie fabuły.
Przechodząc do samej oceny, należy wspomnieć iż budżet filmu wyniósł 10mln dolarów a przychód prawie 40. "The Forest" to debiut reżyserski Jasona Zady, który wcześniej zajmował się branżą reklamową (głównie kręceniem reklam i na tym polu zdobył światowe uznanie). Wracając jednak do filmu: zarówno krytycy jak i widzowie są zgodni, iż "The Forest" to porażka na całej linii. Ledwie 10% pozytywnych ocen na Rotten Tomatoes, kiepska ocena na IMDB.com oraz niski Metascore. To co najbardziej uderza to brak wykorzystania potencjału, groteskowe wręcz próby "nastraszenia" widza. Mało jest więc w tym horrorze horroru. Mało jest także sensu: sama historia wydaje się być płytka, dosyć przewidywalna a jednocześnie pełna nielogiczności. Nie polecam.
Ocena Civil.pl: 48%
Minęło trochę czasu od momentu kiedy oglądałem pierwszą część tej serii. Po drodze była jeszcze "dwójka" (bez udziały Sary Butler), niedawno zaś obejrzałem trzecią część z podtytułem "Vengeance is Mine". Jennifer Hills (Sarah Butler) zmienia tożsamość i jako Angela wiedzie życie pracowniczki biurowej, nie potrafi jednak odciąć się od demonów przeszłości. Pewnego dnia Angela zauważa ogłoszenie grupy terapeutycznej dla ofiar gwałtów. Na spotkaniach terapeutycznych główna bohaterka poznaje Marlę (Jennifer Landon), z którą się zaprzyjaźnia. Wkrótce jednak Marla zostaje brutalnie zamordowana co zmusza Angelę vel Jennifer do kolejnej krwawej zemsty.
Całkowicie bez sensu – taki właśnie jest ten film. O ile jeszcze w jedynce można się było dopatrzeć jakieś logiki, tak oglądając trójkę odnosi się wrażenie, iż patrzy się na zlepek scen przerywanych krótkimi epizodami krwawej jatki. Do tego dochodzi jeszcze fatalna gra aktorska, najgorsza u niejakiego Gabriela Hogana (w roli detektywa policji). Aktor ten robi takie teatralne miny jakby grał w taniej komedii kryminalnej a nie horrorze klasy C. Tragedia. Sam film był emitowany kilka miesięcy po premierze w darmowej polskiej stacji telewizyjnej, na szczęście z tego co pamiętam w porze mocno nocnej.
Ocena Civil.pl: 35%
Serial ten wybił się ponad przeciętność ze względu na olbrzymie zainteresowanie widzów z całego świata. Produkcja Netflixa osadzona jest w latach 80-tych i opowiada o losach małego miasteczka, w którym zaginął młody chłopiec o imieniu Will. W poszukiwania włącza się nie tylko szeryf Jim (David Harbour), matka chłopca Joyce (Winona Ryder) czy jego brat Jonathan (Charlie Heaton), ale przede wszystkim młodzi przyjaciele Willa: Dustin, Lucas i Mike, wkrótce do chłopców dołącza także tajemnicza dziewczynka, która przedstawia się jako Eleven (Millie Bobby Brown).
Ta wysmakowana historia, pełna tajemnic, nietuzinkowych postaci naprawdę wciąga. Ledwie dwunastoletnia Millie Bobby Brown była najpopularniejszą aktorką w notowaniach IMDB przez długi czas po premierze serialu. Inni dziecięcy aktorzy z tego serialu też zdobyli ogromną popularność i byli zapraszani na różne ważne gale oraz do talk-showów. O sukcesie produkcji świadczy fakt, iż niedługo po premierze pierwszego sezonu zapowiedziano kontynuację, która ma mieć premierę w 2017 roku. "Stranger Things" sporo namieszał w światowej serialowej ekstraklasie. Niesamowity klimat tej produkcji oraz szansa powrotu dla wielu widzów do lat osiemdziesiątych to wartości nie do przecenienia. W nawale nowych seriali kryminalnych czy sitcomów dobrze, iż powstała seria, która wnosi nową jakość i stawia wyżej poprzeczkę.
Ocena Civil.pl: 87%
Innowacyjny horror, którego akcja dzieje się w całości na ... monitorze komputera dziewczyny o imieniu Blaire. Pewnego wieczora łączy się ona za pośrednictwem Skype'a ze swoim chłopakiem i rozpoczyna pikantną rozmowę, nieoczekiwanie dołączają się do nich ich znajomi oraz bliżej niezidentyfikowana osoba, której nikt nie zapraszał. Okazuje się, iż osoba ta łączy się z konta dziewczyny, która rok wcześniej popełniła samobójstwo, po tym jak została ośmieszona w Internecie przez przyjaciół.
Budżet filmu to 1 mln dolarów, zwróciło się grubo ponad 30 mln dolarów. Jak wspomniałem, cała akcja ma miejsce na komputerze firmy Apple, nie mniej jednak widzimy głównych bohaterów i ich emocje za pomocą kamer w programie Skype. Główna bohaterka używa typowych dla dzisiejszej młodzieży narzędzi typu Spotify czy Facebook. Informatycy zauważą w filmie kilka nielogiczności stricte technicznych... Główna bohaterka, pomimo iż nie jest komputerowym Geekiem (kreowana jest raczej na zwykłego użytkownika) z niesamowitą wprawą obsługuje swój komputer, pisząc na nim z prędkością niemalże światła. To są jednak detale techniczne, ponieważ ciężko byłoby zrobić produkcję, w której bohaterka wpisywała by teksty z prędkością 30 znaków na minutę. Sam film choć jest typowym tanim horrorem ogląda się bardzo przyjemnie, aczkolwiek wymaga to niesamowitej koncentracji by w 100% skupić się na ekranie komputera i zauważyć wszystko co się na nim dzieje. Sam pomysł jednak zasługuje na uznanie. Z powodów zapewne finansowych już produkowany jest sequel.
Ocena Civil.pl: 60%
Sarah Snook w Jessabelle wciela się w postać Jessie, bardzo młodą kobietę, która ulega wypadkowi samochodowemu. Traci ciążę oraz swojego partnera. Zostawiona sama sobie oraz tymczasowo przykuta do wózka, Jessie zwraca się o pomoc do ojca, z którym od lat nie utrzymywała żadnego kontaktu. Mężczyzna zabiera ją do odludnego domku w Luizjanie. Przykuta do wózka Jessie przypadkiem natrafia na kasety VHS, które nagrała jej matka (która zmarła tuż po porodzie Jessie). Matka na taśmach zwraca się do swojej córki i przekazuje jej mroczną tajemnicę.
Kolejny horror oparty na znalezionych kasetach VHS, przeciętnie przyjęty przez widzów. Jessabelle to typowy średniak w swoim gatunku (żeby być precyzyjnym raczej delikatnie poniżej średniej aniżeli nad nią), bez żadnych wybitnych cech. Produkcja ta jest oczywiście dużo poniżej talentu Sary Snook, której możliwości moim zdaniem przekraczają granie w horrorach na pograniczu klasy B i C.
Ocena Civil.pl: 55%