Dobry horror to taki, który nie tylko potrafi przestraszyć, ale przede wszystkim potrafiący utrzymać widza w napięciu. Recenzje horrorów to odpowiedź na pytanie czy dany film został zrobiony z pomysłem oraz czy twórcom nie zabrakło weny, zarówno podczas pisania scenariusza jak i kręcenia scen.
"Peninsula" to kontynuacja "Train to Busan", opowiadająca jednak zupełnie niezależną historię. Cztery lata po wydarzeniach z pierwszej części, półwysep koreański jest opanowany w całości przez hordy Zombie, a ocalali Koreańczycy przebywają za granicą. Jung Seok i trójka innych uchodźców przebywających w Hong-Kongu otrzymują zlecenie powrotu na półwysep, w celu dowiezienia do portu w Incheon ciężarówki zawierającej 20 mln dolarów. Zdesperowani Koreańczycy, zmamieni wizją zarobku, postanawiają wrócić do "piekła" i spróbować odzyskać ciężarówkę.
Sequel, choć dysponował lepszym budżetem (16 mln dolarów) nie okazał się tak kasowy jak jedynka i zebrał sporo gorsze oceny od widzów i krytyków (5.5/10 w IMDb, 54% pozytywnych not od krytyków w Rotten Tomatoes). Twórcy mieli zupełnie inny pomysł na sequel i osadzili swoje dzieło po pierwsze w mrocznym klimacie zniszczonego miasta (przypominającym nieco motywy z filmów lub gier futurystycznych ala Cyberpunk) a po drugie zaaplikowali mu sporą dawkę amerykańskiego kina, co przejawia się chociażby w scenach samochodowych, bardzo naśladujących te z serii "Fast and Furious". Oczywiście nie zabrakło typowego dla filmów koreańskich pierwiastka oryginalności, jednak nie sposób nie odnieść wrażenia, że film miał się nieco na siłę spodobać amerykańskiej publiczności. Nie wyszło jednak tak źle, Koreańczycy naśladujący Amerykanów, dalej potrafią robić kino po swojemu i trzymają poziom, nie mając takich budżetów jak hollywoodzkie hity. "Peninsula" to solidny średniak gatunku apokaliptycznego, obecnie można go obejrzeć na Amazon Prime Video.
Ocena Civil.pl: 60%
Współczesne kino potrafi zaskakiwać. Kiedy siedem lat temu oglądałem szóstą odsłonę serii "Wrong Turn", nie byłem sobie w stanie wyobrazić kontynuacji tego formatu, bo sięgnął on wówczas już dna. Minęło kilka lat i autor pierwowzoru z 2003 roku, Alan B. McElroy, postanowił zrobić reboot serii. McElroy napisał scenariusz tylko do pierwszej części (która został w miarę dobrze odebrana), w kolejnych odsłonach odpowiadał tylko za stworzenie postaci. W najnowszej odsłonie sześcioro przyjaciół udaje się do małej miejscowości w Virginii, skąd rozpoczynają wędrówkę wokół Appalachów, korzystając z liczącego 3500 km szlaku. Po zboczeniu z głównej drogi, popadają w tarapaty. Główną rolę gra Charlotte Vega, na ekranie w rolach drugoplanowych oglądamy między innymi Billa Sage'a oraz Matthew Modine'a.
Ta część zrywa z beznadziejnym poziomem późnych odsłon poprzedniej serii. Zmieniono głównych antagonistów, czyli kanibali na odizolowaną społeczność (nawiązującą moim zdaniem mocno do altruistów znanych z gry GTA V) mieszkającą w górskiej wiosce. Postarano się także o w miarę dobrą obsadę i scenariusz. Film trwa około 110 minut i co najbardziej zaskakuje, twórcy mieli kilka pomysłów jak ten czas sensownie zagospodarować. Poszły za tym umiarkowanie dobre oceny, "Wrong Turn" dostał 64% pozytywnych not (na 64 zagregowane recenzje) w Rotten Tomatoes. Nieco mniej łaskawi byli widzowie, obecna ocena tego filmu w IMDb to tylko 5.5/10. Nie da się jednak ukryć, że ten film na pewno jest sporo lepszy aniżeli moje oczekiwania przed jego obejrzeniem. Oczywiście można się czepiać, że postacie są przerysowane, schematy przewidywalne, ale mówimy tutaj o wskrzeszeniu formatu, który był już całkowicie na dnie. Produkcję można obecnie obejrzeć na Amazon Prime Video.
Ocena Civil.pl: 60%
Kontynuacja wysoko ocenionego przez krytyków horroru z 2018 roku. Film został ponownie wyreżyserowany przez Johna Krasinskiego, amerykański aktor odpowiadał także za scenariusz, był także współproducentem i nie odmówił sobie ponownego udziału przed kamerą, tym razem jednak w mniejszej roli. W skrócie, w formacie tym, Ziemia zostaje zaatakowana przez potwory z kosmosu, które są pozbawione wzroku, jednak mają niesamowicie czuły słuch. Pozostający przy życiu ludzie, aby przetrwać, muszą pozostawać cicho, nie wydając żadnych dźwięków. "Dwójka" rozpoczyna się od retrospekcji, przedstawiającej moment inwazji, później jednak akcja kontynuuje wątki z części pierwszej. Do obsady dołączył Cillian Murphy (w roli pierwszoplanowej) oraz Djimon Hounsou na drugim planie. W filmie tym jest nieco mniej Emily Blunt, rolę wiodącą przejęła, córką jej postaci, grana przez Millicent Simmonds.
Film pomimo debiutu w okresie pandemii, ponownie sporo zarobił, bo prawie 300 mln dolarów, podniesiono jednak budżet do około 60 mln dolarów. Ponownie produkcja spotkała się z dobrymi ocenami od widzów (7.3/10) i rewelacyjnymi od krytyków, na 349 profesjonalnych not w Rotten Tomatoes, aż 91% jest pozytywnych (!). Trzeba przyznać, że sequel trzyma poziom oryginału, moim zdaniem jest od niego nieco lepszy. John Krasinski dopracował swoje dzieło i miał parę ciekawych pomysłów na kontynuację. Choć filmów czy seriali post-apokaliptycznych jest naprawdę sporo, "A Quiet Place Part II" mocno wyróżnia się w tłumie. Zapewne swoje robi obsada, John Krasinski i Emily Blunt od 2010 roku są małżeństwem i przy okazji parą najbardziej znanych aktorów na świecie. Drugiej części na pewno dobrze zrobiło także zaproszenie do produkcji Cilliana Murphy'ego, który dzięki między innymi głównej roli w "Peaky Blinders" także jest niesamowicie popularny. Podsumowując, film jest dobry, trzyma w napięciu, jednak w dalszym ciągu, nie wydaje mi się on aż tak wybitny, jak jest oceniany. Produkcję można obecnie obejrzeć na HBO.
Ocena Civil.pl: 68%
Film będący bezpośrednią kontynuacją "jedynki" z 2019 roku. Zoey (Taylor Russell) i Ben (Logan Miller) po przetrwaniu w poprzedniej części zamierzają zdemaskować organizację Minos, stojącą za organizacją zabójczych Escape Roomów. Zamiast tego, wplątują się w kolejną rozgrywkę organizowaną przez niejakiego Henry'ego (James Frain), który organizuje zawody "najlepszych z najlepszych". Film posiada dwie wersje, kinową (skróconą) i VOD, gdzie zastosowane jest alternatywne zakończenie oraz dodatkowy wątek, ja widziałem tę drugą.
Pierwsza część odniosła komercyjny sukces, kosztowała 9 mln dolarów i zarobiła prawie 156. Druga była droższa, kosztowała 15 mln i pomimo pandemii udało jej się zarobić niespełna 52 miliony, przy gorszych ocenach widzów (5.8/10 w IMDb) i krytyków (połowa pozytywnych not w Rotten Tomatoes). Nie da się ukryć, że dwójka to odcinanie kuponów, wymyślono nowe "plansze" oraz wpleciono dodatkowy wątek dotyczący kreatorów gry. W mniej więcej jednak połowie filmu akcja zaczyna nieco nużyć, choć sam film trwa nawet w wersji VOD nieco ponad półtorej godziny. Nie jest to jednak zły film i ma w sobie trochę ze świeżości oryginału oraz te same dwie główne postacie. Ciekawym zabiegiem było też stworzenie innej wersji VOD, po to by widzowie, którzy byli w kinie, mieli po co obejrzeć ten film drugi raz. Zapewne powstanie kolejna część, ponieważ sam format (pomimo, iż powstało w ostatnich latach przynajmniej kilka podobnych filmów) wydaje się być jeszcze ciągle dochodowy. "Escape Room: Tournament of Champions" można obecnie wypożyczyć w serwisach VOD, ja oglądałem na Chili. Czy warto? Jeżeli komuś podobała się jedynka, to tak.
Ocena Civil.pl: 55%
Młody mężczyzna o imieniu Jay (Bart Edwards) zostaje uprowadzony ze swojego domu i zamknięty wraz z trójką innych osób w obskurnej piwnicy. Cała czwórka w owym przybytku jest brutalnie torturowana przez umięśnionego mężczyznę w strasznej masce. Przyczyną tej okrutnej maskarady jest pewne zdarzenie w dalekiej przeszłości, łączące bohaterów.
"The Dare" nawiązuje do horrorów dedykowanych tylko najbardziej wytrzymałym widzom i koneserom wąskiego gatunku (inni przedstawiciele to np. to długa seria filmów "Wrong Turn", choćby część piąta czy seria "Hostel"). W filmach tego typu nie chodzi o budowanie napięcia czy fabułę, tylko o szokowanie jak najbardziej brutalnymi scenami. W przypadku "The Dare" pokuszono się jednak o linię fabularną, retrospekcje, ale za to dosyć klasycznie, całą akcję "zamknięto" w opuszczonej i zrujnowanej rzeźni (dosłownie). Film otrzymał notę 5.1/10 w serwisie IMDb i 33% pozytywnych opinii (spośród aż 9, na portalu Rotten Tomatoes). Można więc po tych ocenach wnioskować, że mamy do czynienia z bardzo "solidnym" przedstawicielem horrorów typu gore. Solidnym, bo co ciekawe, można wskazać gorsze filmy tego typu. Bo choć sam gatunek tego typu horrorów jest niszowy, to na rynku nie brakuje jego przedstawicieli, często kręcone są także całe serie. Widocznie musi się to opłacać. Nie mniej jednak "The Dare" to nie jest film dla każdego, ale na "Amazon Prime Video", gdzie obecnie jest dostępny, na pewno rzuca się w oczy (choćby bardzo upiorną okładką), decyzje o jego obejrzeniu warto jednak przemyśleć...
Ocena Civil.pl: 35%