Recenzje filmowe kina akcji próbują odpowiedzieć na kilka pytań. Po pierwsze sprawdzają czy scenariusz nie był pisany na kolanie, a cała fabuła nie polega na masowej rzeźni w jakimś magazynie. Po drugie oceniamy czy sceny akcji wciągają oraz czy trzymają poziom. Filmy akcji często mają ogromne budżety, przekraczające 100 mln dolarów, gdzie 'sky is the limit', ale niestety nie zawsze w parze za wielkimi pieniędzmi idzie odpowiednia jakość.
"Dune" to amerykański film science fiction oparty na powieści Franka Herberta z 1965 roku. Akcja ma miejsce w bardzo dalekiej przyszłości, w której dochodzi do zmiany władzy na planecie Arrakis, zasobnej w tzw. "przyprawę" czyli substancję poprawiającą żywotność i będącą niezbędna do podróży międzygalaktycznych. Nowi władcy planety, ród Atreides, reprezentowany przez księcia Leto (Oscar Isaac), jego konkubinę Jessicą (Rebecca Ferguson) oraz ich syna Paula (Timothée Chalamet), przybywają na nią, jednak sprawa ich władzy komplikuje się po tym, jak poprzedni władcy, ród Harkonnenów nie zamierza zrezygnować ze swoich wpływów. W filmie występują także takie gwiazdy kina jak: Zendaya, Josh Brolin, Stellan Skarsgård, Dave Bautista, Jason Momoa czy Javier Bardem.
Budżet tej produkcji to 165 mln dolarów, a obecne przychody około 400 mln. Zarówno sam budżet jak i tzw. box-office nie robią może wielkiego wrażenia, ale mówimy tutaj o filmie, który miał premię w czasach pandemii. "Dune" został bardzo dobrze oceniony przez widzów (8.1/10 w IMDb) oraz krytyków (83% pozytywnych not w Rotten Tomatoes) co moim zdaniem jest uzasadnione. Ta produkcja po prostu wbija w fotel i poraża swoim rozmachem oraz obsadą aktorską. To około 150 minut doskonałej rozrywki, choć oczywiście nie mogło się obyć bez drobnych wad. O ile lista aktorów zaangażowanych do produkcji robi wrażenie, to mocno zawodzi Timothée Chalamet w roli głównej, który odstaje nieco od swoich bardziej doświadczonych koleżanek i kolegów na planie. Aktor wydaje się być zbyt mało wyrazisty w kontraście ze swoją filmową mamą, Rebeccą Ferguson i filmowym ojcem Oscarem Isaac'iem. Na dalszym planie jak zwykle wyróżnia się Javier Bardem czy Stellan Skarsgård. Trzymam kciuki za sequel, który niejako wymusza sam pełny tytuł filmu "Dune: Part One"... Oby takich epickich produkcji było jak najwięcej. "Dune" można obecnie obejrzeć w serwisach VOD, np. na Chili.
Ocena Civil.pl: 83%
Po eksplozji w kopalni w Manitobie zostają uwięzieni górnicy. Aby im pomóc, potrzebne są specjalistyczne wiertła, które w krótkim czasie mogą zostać dostarczone tylko przez profesjonalnych kierowców ciężarówek a jedyna droga do kopalni wiedzie przez tzw. "Lodowy Szlak" czyli drogę wytyczoną na zamarzniętym lodzie. Bracia, kierowca Mike (Liam Neeson) i mechanik (weteran wojenny niepełnosprawny z powodu obrażeń doznanych na wojnie) Gurty (Marcus Thomas) z powodu kiepskiej sytuacji finansowej podejmują się tego zadania i zatrudniają się u niejakiego Jima Goldenroda (Laurence Fishburne) organizującego akcję pomocową. Trzecim kierowcą zostaje młoda dziewczyna Tantoo (Amber Midthunder). Główni bohaterowie wyruszają w bardzo trudną misję, gdzie poza uciekającym czasem natrafiają na inne przeciwności losu.
Film spotkał się z przeciętnym odbiorem ze strony widzów (ledwie 5.6/10 w IMDb) i krytyków (43% pozytywnych ocen zagregowanych w Rotten Tomatoes). "The Ice Road" miesza wiele różnych schematów, jest oderwany od jakichkolwiek realiów i jednocześnie przypomina budżetowe filmy akcji epoki kaset VHS. Autor scenariusza i zarazem reżyser Jonathan Hensleigh, to dosyć barwna postać, mającą w swoim dorobku stosunkowo niewiele pozycji, jednak to ten człowiek odpowiada za scenariusz chociażby do pierwszej części "Szklanej Pułapki" czy filmu "Armageddon" i kilku innych filmów z pogranicza kina akcji/przygodowego. Niestety w "The Ice Road" scenariusz choć czerpiący z wielu wzorców jest dosyć przewidywalny. Odnośnie obsady, to na pewno wyróżnia Amber Midthunder, młodziutka aktorka, będąca z pochodzenia rdzenną Amerykanką, łudząco podobną do młodej Aubrey Plazy. Obsadzenie jej w roli kierowcy tira, było nieco kontrowersyjne, ale ten kontrast nieźle temu filmowi zrobił. Ponieważ duet Liama Neesona i Amber Midthunder w roli kierowców tirów jest tak abstrakcyjny, że pewnie wielu widzów specjalnie sięgnęło po ten film by ich zobaczyć. Nie mniej jednak "The Ice Road" to raczej film przeciętny, choć miejscami intrygujący. Obecnie można go obejrzeć na HBO.
Ocena Civil.pl: 57%
"Gunpowder Milkshake" to film częściowo dystrybuowany przez Netflix (między innymi w Ameryce), w Europie zaś przez Canal+. Młoda najemniczka Sam (Karen Gillan) pracuje dla "Firmy" jako płatny morderca. Kobieta otrzymuje zadanie od swojego szefa (Paul Giamatti) odzyskania zrabowanych pieniędzy należących do firmy. Kiedy Karen orientuje się, że pieniądze zostały ukradzione, po to by zapłacić okup za małą dziewczynkę (Chloe Coleman), postawia sprzeniewierzyć mocodawcom i uratować dziecko. Tym samym staje się celem dla swojej organizacji oraz traci ochronę przed innymi wrogami, którym zalazła za skórę podczas "pracy". Sam w obliczu niebezpieczeństwa zwraca się o pomoc do swojej matki (z którą od lat jest skonfliktowana) – granej przez Lenę Headey. W filmie w rolach drugoplanowych pojawiają się także: Carla Gugino, Angela Bassett oraz Michelle Yeoh. Mały epizod zagrała także szalenie obecnie popularna Freya Allan.
Ta oryginalna produkcja, łącząca w sobie kilka ciekawych motywów miała nieszczęście debiutować w okresie pandemicznym, przy budżecie wynoszącym 30 mln dolarów zarobiła do tej pory tylko 1 mln (może się to jeszcze poprawi, jako że film trafił do sieci VOD). Oceny od widzów i krytyków są mocno mieszane (obecna średnia w IMDb to 6.1/10, przy czym Panie oceniły ten film dużo wyżej niż Panowie) i nie da się ukryć, że to produkcja raczej celująca raczej w gusta koneserów. Obecność kilku motywów ala Tarantino plus połączenie czarnego humoru z dosyć przekombinowanymi scenami akcji to niezły miks, jednak ogląda się to wszystko dosyć przyjemnie. Oczywiście Karen Gillan i jej postaci bardzo daleko do kreacji Umy Thurman w "Kill Billu", jednak ciężko czynić zarzut z tego, że twórcom filmu nie udało się zbliżyć do kultowego klasyka. "Gunpowder Milkshake" to w miarę dobry i na pewno oryginalny film, choć oczywiście daleki od wybitności.
Ocena Civil.pl: 62%
"Mortal Kombat" to trzeci film fabularny na temat znanej i kultowej serii gier, pierwszy wyszedł w 1995 a drugi w 1997. Nie jest to jednak żadna trzecia część, a próba zmierzenia się z tematem od nowa. Film próbuje nawiązywać do wspomnień z dzieciństwa dzisiejszych 30-latków, bo właśnie w latach 90 ukazywały się pierwsze części kultowej gry (choć ukazują się dalej). Ja mam do tej serii bardzo duży sentyment, tym bardziej miałem dosyć duże oczekiwania wobec tej produkcji. Fabuła opowiada o 10 turnieju, który to dałby Shang Tsungowi (w tej roli Chin Han) władze nad Ziemią siłom z zaświatów (analogiczny motyw jak w części z 1995 roku). Tym razem jednak scenarzyści chcieli pokombinować i główna postać to niewystępujący w grze niejaki Cole Young grany przez Lewisa Tana. Oprócz niego pojawia się wiele podstawowych postaci: Sonya Blade (Jessica McNamee), Liu Kang (Ludi Lin), Rayden (Tadanobu Asano), Sub-Zero (Joe Taslim), Jax (Mehcad Brooks) czy Kano (Josh Lawson).
Film ten dostał w miarę godziwe oceny od widzów (6.1/10 w IMDb), ale pomimo sporego budżetu 55 milionów, w czasie pandemicznym zarobił niespełna 84 mln. Niestety najnowsza odsłona Mortal Kombat nie przemawia do mnie wcale. Pierwszy zarzut to mocne zamerykanizowanie tego formatu i próba podciągnięcia go pod motywy superprodukcji Marvela czy DC, czyli ala komediowe wstawki, dużo lokacji, postaci i pełna komercjalizacja. Może byłoby to jeszcze ok, gdyby nie sposób wykonania, miejscami jest bardzo groteskowo. Drugi zarzut to kiepska obsada, bazująca w dużej mierze na australijskich aktorach, z dwoma wyjątkami: Chin Han świetnie pasował do roli Shang Tsunga a Mehcad Brooks do roli Jaxa. Ta część traci ducha oryginału i stanowi raczej komercyjną papkę aniżeli gratkę dla fanów formatu. Film można obejrzeć na HBO.
Ocena Civil.pl: 35%
"No Time to Die" to 25 część przygód Jamesa Bonda i piąta z udziałem Daniela Craiga w roli głównej. "Spectre" miało swoją premierę w 2015 roku, premiera najnowszej części była wielokrotnie przesuwana ze względu na pandemię, stąd aż 6 lat różnicy pomiędzy 24 i 25 częścią. W "No Time to Die" James Bond wiedzie życie na emeryturze u boku Madeleine Swann (Léa Seydoux), jednak przeszłość nie daje o sobie zapomnieć, gdy zostaje namierzony we Włoszech przez agentów Spectre, wkrótce zaś jego dawny znajomy Felix (Ralph Fiennes) prosi go o pomoc, po tym jak w ręce terrorystów wpada zabójcza broń biologiczna, hodowana w brytyjskim laboratorium. Głównym antagonistą w tym filmie jest Lyutsifer Safin (w tej roli genialny jak zwykle Rami Malek), międzynarodowy terrorysta.
Film zebrał lepsze oceny od widzów i krytyków niż "Spectre", na 400 profesjonalnych not w "Rotten Tomatoes" 84% jest pozytywnych. I tutaj wypada się od razu zgodzić, bo według mnie jest lepszy film niż "Spectre", ale nieco gorszy niż "Skyfall". Bond jak zwykle ściągnął do kin tłumy, film przy budżecie (wg różnych źródeł) mogącym sięgać nawet 300 mln dolarów zarobił na ten moment już około 775 mln, świetny wynik jak na ciągle pandemiczne czasy. Dużo jest także Bonda w Bondzie, bo film trwa 2 godziny i około 40 minut (dłużej niż poprzednie części z udziałem Craiga) – dzięki czemu fani tego formatu powinni poczuć się dopieszczeni przez producentów. "No Time to Die" jest nieco bardziej emocjonalny i mniej gadżeciarski niż poprzednie części, ale to akurat wyszło produkcji na zdrowie. Zadbano także o długą listę aktorów biorących udział w tym filmie, do obsady dołączyła między innymi Ana de Armas, która zagrała świetny epizod. "No Time to Die" to kolejna bardzo dobra superprodukcja filmowego cyklu liczącego już dobre kilkadziesiąt lat. Obecnie film można oglądać w sieciach VOD.
Ocena Civil.pl: 79%