Recenzje filmowe kina akcji próbują odpowiedzieć na kilka pytań. Po pierwsze sprawdzają czy scenariusz nie był pisany na kolanie, a cała fabuła nie polega na masowej rzeźni w jakimś magazynie. Po drugie oceniamy czy sceny akcji wciągają oraz czy trzymają poziom. Filmy akcji często mają ogromne budżety, przekraczające 100 mln dolarów, gdzie 'sky is the limit', ale niestety nie zawsze w parze za wielkimi pieniędzmi idzie odpowiednia jakość.
Piąty film z cyklu "Purge", będący fabularnym następcą części trzeciej. W skrócie: seria ta opowiada o alternatywnej przyszłości, w której w USA przez jedną noc w roku dopuszczone są przez 12 godzin wszystkie przestępstwa, co ma być sposobem na rozładowanie agresji i obniżenie poziomu przestępczości w pozostałe dni w rogu. W najnowszej części "The Forever Purge" oglądamy podczas "nocy oczyszczenia" rodzinę bogatych farmerów z Teksasu oraz ich meksykańskich pracowników. Tym razem jednak wraz z końcem nocy, nie kończy się przemoc, po tym jak w USA rozpoczynają się zamieszki pod hasłem "wiecznej czystki". W obliczu zagrożenia, rodzina farmerów oraz ich pracownicy, starają się uniknąć śmierci uciekając do Meksyku.
Film miał budżet wynoszący 18 mln dolarów i udało mu się zarobić aż 77 milionów i to przy słabych ocenach od widzów (5.4/10 w IMDb) i krytyków (49% pozytywnych not w Rotten Tomatoes). Trochę to dziwi, bowiem format ten jest już naprawdę mocno wyeksploatowany (poza filmami zostały jeszcze wyprodukowane pełne dwa sezony serialu na ten temat, dostępne na Amazon Prime Video) a mimo to ciągle jeszcze na siebie zarabia. Nie mniej jednak, nie da się ukryć że "The Forever Purge" to już bardziej odcinanie kuponów aniżeli rozwijanie serii. Film jest przekombinowany, przewidywalny i mało wciągający, chyba głównie przez to, że w tym formacie niewiele się da już nowego wymyślić. Produkowane "na siłę" kolejnych części odbija się na jakości, ale skoro rachunek finansowy się ciągle zgadza, to wcale się nie zdziwię, jeżeli powstaną kolejne części.
Ocena Civil.pl: 50%
"Peninsula" to kontynuacja "Train to Busan", opowiadająca jednak zupełnie niezależną historię. Cztery lata po wydarzeniach z pierwszej części, półwysep koreański jest opanowany w całości przez hordy Zombie, a ocalali Koreańczycy przebywają za granicą. Jung Seok i trójka innych uchodźców przebywających w Hong-Kongu otrzymują zlecenie powrotu na półwysep, w celu dowiezienia do portu w Incheon ciężarówki zawierającej 20 mln dolarów. Zdesperowani Koreańczycy, zmamieni wizją zarobku, postanawiają wrócić do "piekła" i spróbować odzyskać ciężarówkę.
Sequel, choć dysponował lepszym budżetem (16 mln dolarów) nie okazał się tak kasowy jak jedynka i zebrał sporo gorsze oceny od widzów i krytyków (5.5/10 w IMDb, 54% pozytywnych not od krytyków w Rotten Tomatoes). Twórcy mieli zupełnie inny pomysł na sequel i osadzili swoje dzieło po pierwsze w mrocznym klimacie zniszczonego miasta (przypominającym nieco motywy z filmów lub gier futurystycznych ala Cyberpunk) a po drugie zaaplikowali mu sporą dawkę amerykańskiego kina, co przejawia się chociażby w scenach samochodowych, bardzo naśladujących te z serii "Fast and Furious". Oczywiście nie zabrakło typowego dla filmów koreańskich pierwiastka oryginalności, jednak nie sposób nie odnieść wrażenia, że film miał się nieco na siłę spodobać amerykańskiej publiczności. Nie wyszło jednak tak źle, Koreańczycy naśladujący Amerykanów, dalej potrafią robić kino po swojemu i trzymają poziom, nie mając takich budżetów jak hollywoodzkie hity. "Peninsula" to solidny średniak gatunku apokaliptycznego, obecnie można go obejrzeć na Amazon Prime Video.
Ocena Civil.pl: 60%
"Dune" to amerykański film science fiction oparty na powieści Franka Herberta z 1965 roku. Akcja ma miejsce w bardzo dalekiej przyszłości, w której dochodzi do zmiany władzy na planecie Arrakis, zasobnej w tzw. "przyprawę" czyli substancję poprawiającą żywotność i będącą niezbędna do podróży międzygalaktycznych. Nowi władcy planety, ród Atreides, reprezentowany przez księcia Leto (Oscar Isaac), jego konkubinę Jessicą (Rebecca Ferguson) oraz ich syna Paula (Timothée Chalamet), przybywają na nią, jednak sprawa ich władzy komplikuje się po tym, jak poprzedni władcy, ród Harkonnenów nie zamierza zrezygnować ze swoich wpływów. W filmie występują także takie gwiazdy kina jak: Zendaya, Josh Brolin, Stellan Skarsgård, Dave Bautista, Jason Momoa czy Javier Bardem.
Budżet tej produkcji to 165 mln dolarów, a obecne przychody około 400 mln. Zarówno sam budżet jak i tzw. box-office nie robią może wielkiego wrażenia, ale mówimy tutaj o filmie, który miał premię w czasach pandemii. "Dune" został bardzo dobrze oceniony przez widzów (8.1/10 w IMDb) oraz krytyków (83% pozytywnych not w Rotten Tomatoes) co moim zdaniem jest uzasadnione. Ta produkcja po prostu wbija w fotel i poraża swoim rozmachem oraz obsadą aktorską. To około 150 minut doskonałej rozrywki, choć oczywiście nie mogło się obyć bez drobnych wad. O ile lista aktorów zaangażowanych do produkcji robi wrażenie, to mocno zawodzi Timothée Chalamet w roli głównej, który odstaje nieco od swoich bardziej doświadczonych koleżanek i kolegów na planie. Aktor wydaje się być zbyt mało wyrazisty w kontraście ze swoją filmową mamą, Rebeccą Ferguson i filmowym ojcem Oscarem Isaac'iem. Na dalszym planie jak zwykle wyróżnia się Javier Bardem czy Stellan Skarsgård. Trzymam kciuki za sequel, który niejako wymusza sam pełny tytuł filmu "Dune: Part One"... Oby takich epickich produkcji było jak najwięcej. "Dune" można obecnie obejrzeć w serwisach VOD, np. na Chili.
Ocena Civil.pl: 83%
Po eksplozji w kopalni w Manitobie zostają uwięzieni górnicy. Aby im pomóc, potrzebne są specjalistyczne wiertła, które w krótkim czasie mogą zostać dostarczone tylko przez profesjonalnych kierowców ciężarówek a jedyna droga do kopalni wiedzie przez tzw. "Lodowy Szlak" czyli drogę wytyczoną na zamarzniętym lodzie. Bracia, kierowca Mike (Liam Neeson) i mechanik (weteran wojenny niepełnosprawny z powodu obrażeń doznanych na wojnie) Gurty (Marcus Thomas) z powodu kiepskiej sytuacji finansowej podejmują się tego zadania i zatrudniają się u niejakiego Jima Goldenroda (Laurence Fishburne) organizującego akcję pomocową. Trzecim kierowcą zostaje młoda dziewczyna Tantoo (Amber Midthunder). Główni bohaterowie wyruszają w bardzo trudną misję, gdzie poza uciekającym czasem natrafiają na inne przeciwności losu.
Film spotkał się z przeciętnym odbiorem ze strony widzów (ledwie 5.6/10 w IMDb) i krytyków (43% pozytywnych ocen zagregowanych w Rotten Tomatoes). "The Ice Road" miesza wiele różnych schematów, jest oderwany od jakichkolwiek realiów i jednocześnie przypomina budżetowe filmy akcji epoki kaset VHS. Autor scenariusza i zarazem reżyser Jonathan Hensleigh, to dosyć barwna postać, mającą w swoim dorobku stosunkowo niewiele pozycji, jednak to ten człowiek odpowiada za scenariusz chociażby do pierwszej części "Szklanej Pułapki" czy filmu "Armageddon" i kilku innych filmów z pogranicza kina akcji/przygodowego. Niestety w "The Ice Road" scenariusz choć czerpiący z wielu wzorców jest dosyć przewidywalny. Odnośnie obsady, to na pewno wyróżnia Amber Midthunder, młodziutka aktorka, będąca z pochodzenia rdzenną Amerykanką, łudząco podobną do młodej Aubrey Plazy. Obsadzenie jej w roli kierowcy tira, było nieco kontrowersyjne, ale ten kontrast nieźle temu filmowi zrobił. Ponieważ duet Liama Neesona i Amber Midthunder w roli kierowców tirów jest tak abstrakcyjny, że pewnie wielu widzów specjalnie sięgnęło po ten film by ich zobaczyć. Nie mniej jednak "The Ice Road" to raczej film przeciętny, choć miejscami intrygujący. Obecnie można go obejrzeć na HBO.
Ocena Civil.pl: 57%
"Gunpowder Milkshake" to film częściowo dystrybuowany przez Netflix (między innymi w Ameryce), w Europie zaś przez Canal+. Młoda najemniczka Sam (Karen Gillan) pracuje dla "Firmy" jako płatny morderca. Kobieta otrzymuje zadanie od swojego szefa (Paul Giamatti) odzyskania zrabowanych pieniędzy należących do firmy. Kiedy Karen orientuje się, że pieniądze zostały ukradzione, po to by zapłacić okup za małą dziewczynkę (Chloe Coleman), postawia sprzeniewierzyć mocodawcom i uratować dziecko. Tym samym staje się celem dla swojej organizacji oraz traci ochronę przed innymi wrogami, którym zalazła za skórę podczas "pracy". Sam w obliczu niebezpieczeństwa zwraca się o pomoc do swojej matki (z którą od lat jest skonfliktowana) – granej przez Lenę Headey. W filmie w rolach drugoplanowych pojawiają się także: Carla Gugino, Angela Bassett oraz Michelle Yeoh. Mały epizod zagrała także szalenie obecnie popularna Freya Allan.
Ta oryginalna produkcja, łącząca w sobie kilka ciekawych motywów miała nieszczęście debiutować w okresie pandemicznym, przy budżecie wynoszącym 30 mln dolarów zarobiła do tej pory tylko 1 mln (może się to jeszcze poprawi, jako że film trafił do sieci VOD). Oceny od widzów i krytyków są mocno mieszane (obecna średnia w IMDb to 6.1/10, przy czym Panie oceniły ten film dużo wyżej niż Panowie) i nie da się ukryć, że to produkcja raczej celująca raczej w gusta koneserów. Obecność kilku motywów ala Tarantino plus połączenie czarnego humoru z dosyć przekombinowanymi scenami akcji to niezły miks, jednak ogląda się to wszystko dosyć przyjemnie. Oczywiście Karen Gillan i jej postaci bardzo daleko do kreacji Umy Thurman w "Kill Billu", jednak ciężko czynić zarzut z tego, że twórcom filmu nie udało się zbliżyć do kultowego klasyka. "Gunpowder Milkshake" to w miarę dobry i na pewno oryginalny film, choć oczywiście daleki od wybitności.
Ocena Civil.pl: 62%