Recenzje thrillerów powinny przede wszystkim odpowiedzieć na pytanie czy dany film trzyma w napięciu oraz czy scenariusz nie został napisany na kolanie. Nawet najlepszy pomysł da się zmarnować popełniając takie błędy jak niespójna fabuła czy też ślepe odtwarzanie znanych z innych filmów motywów.
"Mięśnie z Brukseli" w wybornej formie. Jean Claude Van Damme jako płatny zabójcza o imieniu Vincent, mieszkający z Bukareszcie w Rumunii. Lokalne struktury Interpolu chcą zlikwidować dawnego najemnika Rolanda Flinta, ten z kolei poluje na gangstera o nazwisku Polo, który w przeszłości zgwałcił mu żonę i doprowadził do śpiączki. Polo to także cel Vincenta - ale czysto komercyjny, za jego zlikwidowanie dostanie wypłatę od pośrednika w postaci diamentów. Rozpoczyna się gra pomiędzy dwoma zabójcami, "złym" Interpolem a gangsterem i jego mafią. Jednym słowem - czysta akcja, jaką miłośnicy JCVD lubią najbardziej. Walka wręcz, strzelaniny - sama esencja gatunku.
Oceniam ten film wysoko, ponieważ w swoim gatunku na pewno wyróżnia się na plus. 52-letni aktor z Belgii obecnie występuje w swoich filmach ze swoją córką i synem, którzy poszli w ślady ojca.
Ocena Civil.pl: 75%
W czeskiej Pradze zwalczają się dwie rosyjskie mafię. Jedna z nich wynajmuje płatnego zabójcę o imieniu Ray (Cuba Gooding Jr.) a druga niejakiego Wolfa (Dolph Lundgren). Działania obu killerów doprowadzają do eskalacji przemocy, a sprawy się komplikują w momencie gdy mordercy zmieniają strony...
W filmie uderza to, że Praga została przedstawiona po prostu brzydko. Obskurne kamienice, świat bezwzględnych killerów, stolica europejskiego kraju wydaje się być oazą bezprawia. Trochę to uderza, ponieważ według amerykańskich realiów cywilizowana Praga jest równana z np. Kiszyniowem czy Tiraną.
Dynamika filmu jest średnia, trochę trąci miejscami niskim budżetem. Jak przystało na film typowo na DVD. Da się obejrzeć, część wątków jest absurdalnych, jak chociażby słabość Raya do Janice, po tym jak zabił jej ojca.
Ocena Civil.pl: 59%
Jean-Claude Van Damme powraca w świetnej formie, jako Samson Gaul - były najemnik i płatny morderca, który specjalizuje się w misjach polegających na odzyskiwaniu porwanych dzieci. Na co dzień pracuje jako rzeźnik w Kiszynowie (Mołdawia). Podczas pewnej akcji odzyskuje uprowadzonego chłopca, ale zostawia po sobie zgliszcza co kosztuje życie czwórki innych porwanych dzieci. Żyjąc z takim piętnem uzależnia się od alkoholu.
Do Kiszyniowa przyjeżdża zawodnik MMA Andrew Fayden (Joe Flanigan), wraz z żoną (Anna-Louise Plowman) i 14-letnią córką Becky. Dziewczyna zostaje porwana wprost z hotelu, a zrozpaczeni rodzice decydują się na wynajęcie Samsona Gaula. Ten nie po niemałych oporach decyduje się przyjąć zlecenie.
Film przypomina w dużej mierze Taken, przy czym warunki mołdawskie dodają tutaj dodatkowego smaczku. Przeciwnicy Gaula są niesamowicie brutalni i bezwzględni - on też jednak nie przebiera w środkach. W rezultacie powstał w miarę oryginalny film akcji, ze starym, dobrym Van Dammem.
Ocena Civil.pl: 75%
Al Pacino jako Jack Gramm - psychiatra sądowy, orzekający jako biegły o winie oskarżonych. W dniu egzekucji Jona Forstera, który został skazany na śmierć za serię zabójstw policja odnajduje zwłoki kobiety, która zginęła w ten sam sposób w jaki Forster mordował swoje ofiary. FBI zaczyna zastanawiać się czy skazany na śmierć jest niewinny, Jack Gramm twierdzi z kolei, że za zabójstwo stoi naśladowca kierowany przez Forstera. Tego samego dnia psychiatra otrzymuje telefon, z którego dowiaduje się, że pozostało mu 88 minut życia, chwilę później ktoś dewastuje jego samochód. Rozpoczyna się wyścig, w którym Jack musi zdemaskować zamachowca, zanim ten targnie się na jego życie. Oczywiście pogróżki telefoniczne, morderca w celi śmierci i nowa seria morderstw będzie powiązana.
88 Minutes to film z 2007 roku, do którego najlepiej pasuje określenie "przeciętny". W rolach drugoplanowych wystąpiły: Alicia Witt i Leelee Sobieski, ale niewiele wniosły one do tego obrazu, jako iż centralną postać gra Al Pacino - który jak zwykle prezentuje się świetnie (jak przystało na zdobywcę Oscara). Thriller ten z pozoru trzyma w napięciu, jednak wątek przestępcy, który z celi śmierci, tuż przed egzekucją toczy swoją grę - nie jest nowy i oryginalny. Można obejrzeć. To wszystko co można powiedzieć o tym filmie.
Ocena Civil.pl: 59%
Anthony Hopkins gra super inteligentnego mordercę o imieniu Ted, który z zimną krwią strzela do żony za zdradę a następnie chce uniknąć sprawiedliwości realizując swój plan na zbrodnię doskonałą. Po drugiej stronie znajduje się Willy Beachum (Ryan Gosling) - ambitny prokurator, który dostał angaż w prywatnej korporacji, przed odejściem z państwowe biura podejmuje się jednak ostatniej sprawy przeciwko Tedowi. Z pozoru błaha sprawa zamienia się w koszmar, po tym jak inteligentny morderca korzysta z kruczków prawnych i wodzi za nos organy sprawiedliwości.
Beachum tak bardzo chce skazać Teda, że odpuszcza pracę dla korporacji za niebotyczne pieniądze i do reszty angażuje się sprawę, którą nie tylko może przegrać, ale którą może sobie zniszczyć świetnie zapowiadającą się karierę. Smaczku dodaje fakt, że żona Teda po postrzeleniu znajduje się w śpiączce w stanie krytycznym, przez co zbrodnia ciągle nie jest morderstwem a jedynie jego usiłowaniem. Ten fakt odgrywa kluczową rolę w tym filmie.
"Fracture" to moja zaległość z 2007 roku, Anthony Hopkins gra świetnie, a rodzącą się wówczas gwiazda kina, jaką jest Ryan Gosling, już wtedy zachwycała. W roli drugoplanowej występuje tutaj ponadto Angielka - Rosamund Pike.
Ocena Civil.pl: 76%