Recenzje thrillerów powinny przede wszystkim odpowiedzieć na pytanie czy dany film trzyma w napięciu oraz czy scenariusz nie został napisany na kolanie. Nawet najlepszy pomysł da się zmarnować popełniając takie błędy jak niespójna fabuła czy też ślepe odtwarzanie znanych z innych filmów motywów.
Anthony Hopkins gra super inteligentnego mordercę o imieniu Ted, który z zimną krwią strzela do żony za zdradę a następnie chce uniknąć sprawiedliwości realizując swój plan na zbrodnię doskonałą. Po drugiej stronie znajduje się Willy Beachum (Ryan Gosling) - ambitny prokurator, który dostał angaż w prywatnej korporacji, przed odejściem z państwowe biura podejmuje się jednak ostatniej sprawy przeciwko Tedowi. Z pozoru błaha sprawa zamienia się w koszmar, po tym jak inteligentny morderca korzysta z kruczków prawnych i wodzi za nos organy sprawiedliwości.
Beachum tak bardzo chce skazać Teda, że odpuszcza pracę dla korporacji za niebotyczne pieniądze i do reszty angażuje się sprawę, którą nie tylko może przegrać, ale którą może sobie zniszczyć świetnie zapowiadającą się karierę. Smaczku dodaje fakt, że żona Teda po postrzeleniu znajduje się w śpiączce w stanie krytycznym, przez co zbrodnia ciągle nie jest morderstwem a jedynie jego usiłowaniem. Ten fakt odgrywa kluczową rolę w tym filmie.
"Fracture" to moja zaległość z 2007 roku, Anthony Hopkins gra świetnie, a rodzącą się wówczas gwiazda kina, jaką jest Ryan Gosling, już wtedy zachwycała. W roli drugoplanowej występuje tutaj ponadto Angielka - Rosamund Pike.
Ocena Civil.pl: 76%
W roku 2008 w jednej z nowojorskich firm handlującej listami zastawnymi za nieruchomości dochodzi do fali zwolnień. Jeden z pracowników wyrzuconych na bruk o imieniu Eric (Stanley Tucci) odkrywa, że wartość aktywów spadła poniżej wartości firmy, nie udaje mu się jednak dokończyć zestawienia i swoją pracę przekazuje byłemu podwładnemu i imieniu Peter (Zachary Quinto) - ten dokańcza wyliczenia i dochodzi do przerażających wniosków. Informuje o tym swojego przełożonego Willa (Paul Bettany), który ściąga szefa wydziału Sama (Kevin Spacey). Odkryte widmo bankructwa w środku nocy stawia wszystkich szefów firmy na nogi. Główny szef firmy - John Tuld (Jeremy Irons) postawia zrealizować plan jednego z szefów departamentu - Jareda Cohena - który polega na wyprzedaniu aktywów zanim ktokolwiek zorientuje się, że następuje krach finansowy. Rozwiązanie to wywołuje moralne rozterki u bohaterów filmu.
W filmie poza wymienionymi w układance pojawia się także Demi Moore - również na kierowniczym i ważnym stanowisku. Akcja rozgrywa się w przeciągu 24 godzin i odsłania kulisy krachu finansowego z 2008 roku "od kuchni". Brakuje na pewno realizmu, ponieważ rekiny finansowe raczej nie korzystają z barwnego języka porównań jak tutaj i nie mają dylematów moralnych, ale mimo to udało się pokazać korporacyjne zaplecze, ludzi, który zarabiają w setkach tysięcy dolarów (na niższym szczeblu) i w milionach na wyższych. Na pewno warto poznać te realia i zobaczyć film.
Ocena Civil.pl: 79%
Do nocnego pociągu, w którym konduktorem jest Miles (Danny Glover) wsiada dziwny mężczyzna. W przedziale zostaje poczęstowany wódką przez pasażera o imieniu Pete (Steve Zahn), która popija leki. Chwilę później Miles orientuje się, że mężczyzna zmarł. Wraz z Pete'm i Chloe (Leelee Sobieski), która jest trzecią pasażerką wagonu odnajdują tajemnice pudełko, które przewoził nieżyjący już człowiek. Wewnątrz dostrzegają kosztowności. Od tego momentu rozpoczyna się gra, w którą na początku jest wciągnięta tylko tytułowa trójka pasażerów pociągu, chcą oni usunąć ciało denata i przejąć zawartość pudełka. Szybko jednak okazuje się, iż w pociągu nocnym, pomimo świątecznej pory, zaczynają się dziać rzeczy dziwne a każdy z pasażerów nie jest tym za kogo się podaje.
Ten genialny moim zdaniem thriller, niesamowicie trzymający w napięciu z niesamowitą Leelee Sobieski, zalicza się do najlepszych produkcji tego typu ostatnich lat. Aktorka polskiego pochodzenia dodaje tutaj sporo walorów, jako iż jej niebanalna uroda dodaje kolorytu w mrocznym pociągu, który mknie nocą po pustkowiach. Stylizacja nawiązuje do dawnych lat, ale jedna rzeczy świadczy o tym, że film dzieje się we współczesności - Miles rozmawia z żoną przez telefon komórkowy w jednej ze scen. Nie wiem czy to była niekonsekwencja fabularna, ponieważ wszystko tutaj wskazuje na lata odleglejsze od obecnych. Klimat jest dobrze dobrany a film na piątkę plus.
Ocena Civil.pl: 80%
Seria wymyślona przez Eliego Rotha i inspirowana pomysłami Quentina Tarantino została podkupiona przez nowych producentów, którzy przenieśli horror wprost ze Słowacji do Las Vegas. Tym razem wpleciony został wątek intrygi i zdrady, oczywiście wszystko jest okraszone scenami tortur, teraz jednak w nieco lżejszej formie, dalej jest strasznie i obrzydliwie, ale mimo to dostrzega się pewne złagodzenie. Hostel II szokował, były minister kultury Słowacji grał w nim rolę bossa gangu, który porywał ludzi by ich odsprzedawać na tortury bogaczom z całego świata, filmem zajmował się między innymi parlament Wielkiej Brytanii, który go jednoznacznie potępił za sceny brutalności wobec kobiet. Trzecia część wyraźnie ucieka od tych kontrowersji.
Powstał film nieco nieudolny, dający się obejrzeć, jednak psujący klimat dwóch poprzednich części. Jeżeli powstanie "franczyzowa" czwórka to zapewne jabłko spadnie jeszcze dalej od jabłoni. Podobnie jak na kanwie American Pie powstało kilka gorszych filmów (od razu na DVD z pominięciem kina), tak samo pewnie i ta seria będzie się "rozrastać". Najbardziej jednak dziwne jest to, że w trójce zapomniano o tym do czego nawiązywał tytuł. Nie ma już tutaj grupki studentów i tytułowego hostelu. A trudno o gorszy błąd niż zapomnienie znaczenia tytułu filmu, który się kontynuuje.
Ocena Civil.pl: 40%
Kate Beckinsale gra w tym filmie dziennikarkę o imieniu Rachel, która pracuje dla Waszyngtońskiej gazety. Staje się bardzo popularna po tym jak ujawnia w artykule tożsamość agentki CIA Erici Van Doren (Vera Farmiga), ale jednocześnie ściąga na siebie kłopoty, jako iż służby specjalne chcą dowiedzieć się kto zdradził dziennikarce tożsamość super tajnej agentki, wykonującej najtrudniejsze misje zlecone przez najwyższe władze USA. Rachel odmawia podania źródła, za co trafia do aresztu, co rozbija jej rodzinę. Ten film to bardzo dobry dramat o wartościach w życiu dojrzałej kobiety, która jest w stanie poświęcić siebie i swoją rodzinę by chronić to co dla dziennikarza najcenniejsze - tożsamość informatorów. Mocny obraz, niesamowicie wyrazisty. Kate Beckinsale, która jest Angielką, bardzo dobrze odnajduje się w roli typowej amerykańskiej matki i żony ale i jednocześnie profesjonalistki.
Ocena Civil.pl: 70%